Daydreaming is Wonderful
No matter what you take from me, I will always have my daydreams.
I can fantasize forever.
No one can ever take that away from me.
Is it Just Because We Don’t Like Dying?
If you don’t eat, you get hungry.
If you have no contact with others or don’t do anything meaningful, you get depressed.
Hunger itself is not a bad thing. So depression isn’t necessarily a bad thing either. It’s just supposed to be there. The feeling is right: your body is doing its job.
If you take this further, you can seriously ask yourself which illnesses are meant to be there and which aren’t. When is a disease “bad”?
Sense of Self: Why It’s So Important
Why a sense of self is extremely important.
Why Buddhism often (and correctly) gets portrayed as “the devil in disguise.”
If there weren’t a sense of self, your body wouldn’t end where the empty space begins. We would just flubber through the sky.
That’s why the sense of self is like a loose safety clip built in. If you lose the whole clip — if the whole sense of self disappears — you become a part of everything and a part of nothing, just floating through empty space.
The clip, the sense of self, is not an illusion. The ego is one of the most useful things in nature, its knowledge passed down through generations.
If you look closely, your dog has a sense of self too. It’s because you need a physical tag to move your body through space. It’s a form of respect for yourself and for others in the room.
Paradise
If you look at history through the lens of a historian, your time means nothing. We’ve existed for billions of years. What do a few years of your life matter?
But luckily, it doesn’t work like that. Time has value. You can’t cancel one era out with another. The time at the very beginning of the universe was different from the time we have now, because there was nothing there to experience it. In that sense, time didn’t exist. It didn’t take a long time for us to arrive at this point, because in the beginning, there was no time at all. We perceive time from a human point of view: billions of years seem long. But that’s not how it really works. It began with a serene stillness — a delicious quiet, because there was nothing to worry about. It was there, yet it wasn’t.
If you want, I can also help you make it more poetic or concise!
Elke dag iets geschreven
Ik wil graag elke dag iets hebben geschreven. Want ik vind het fijn om te doen. Iets maken. Ik wil niet uitleggen waarom ik dat fijn vind, want het is gewoon zo. Het voelt alsof ik me moet verantwoorden. Dit is hoe wetenschap voor mij voelt: alsof er altijd en overal een verklaring voor moet zijn.
De verklaring is dat ik het gewoon leuk vind om te doen, ik doe het graag, en dat is dan gelijk de hele verklaring. Zodra ik moet uitleggen waarom ik graag iets maak, waarom dat mij een bepaald gevoel geeft, werkt het voor mij niet meer. Dan is het ‘wat’, en ik wil niet dat het ‘wat’ is.
Zelfs als iemand zegt: “Ik vind het altijd lekker om te doodlen op papier,” is dat voor mij al te veel, want dan is het al ‘wat’. Iets ervan vinden is voor mij nadenken, en nadenken is nou juist wat ik niet doe als ik iets maak. Zowel in de wetenschap als in de rest van de wereld zijn er mensen die alleen maar iets van dingen vinden, of verklaren waarom iets werkt zoals het werkt, maar voor mij werkt de wereld helemaal niet zo.
Als ik zeg: “Ik doe het gewoon,” dan komt dat het beste in de buurt van wat ik bedoel. Alsof ik op een pleintje aan het voetballen ben. Deze tekst bijvoorbeeld: wat je er ook van vindt, ik heb nog geen seconde nagedacht over wat ik nu aan het typen ben. De woorden komen en komen gewoon. Misschien wissel ik hier en daar nog wat om – daar was die stem weer: “Is het wel goed genoeg? Dwaal je niet te veel af? De ziel gaat nu uit je verhaal.”
Rot toch op.