Recently, I was doubting whether I should go to kickboxing. I’m no good at it, so every class is actually unpleasant.
I started talking with my thoughts. My thoughts said: “There are two scenarios:”
-
It goes well — small chance.
-
It doesn’t go well — and that’s more likely.
Objectively, I shouldn’t go.
Then I thought: what my thoughts don’t know are all the things that could happen which we can’t think of yet. Other things that could also happen:
-
I meet the love of my life (and the kickboxing class goes badly).
-
I see a nice dog on the street.
-
I make a new friend at the kickboxing gym.
-
I enjoy the sun on my face as I bike to class.
-
I see a movie poster and decide to go to the cinema.
None of these things would have happened if I had stayed home. And this is exactly the danger of thoughts. Thoughts can only think in terms of what they already know, but they don’t know what they don’t know — which is everything else.
So I went to kickboxing after all, and you know what? The class did go badly. But I also discovered that my fitness was good, and I saw a lovely girl on the street. So in the end, it was a good idea to go.
Laatst twijfelde ik of ik naar kickboksen moest gaan. Ik kan er niets van, dus elke les is eigenlijk vervelend.
Ik praatte met mijn gedachten. Mijn gedachten zeiden: ‘Er zijn twee scenario’s’:
-
Het gaat goed – kleine kans.
-
Het gaat niet goed – en dat is waarschijnlijker.
Objectief gezien zou ik dus niet moeten gaan.
Toen dacht ik: wat mijn gedachten niet weten, zijn alle dingen die ook kunnen gebeuren die we nog niet kunnen bedenken. Wat er ook kan gebeuren, is dit:
-
Ik ontmoet de liefde van mijn leven (en de kickboksles gaat slecht).
-
Ik zie een leuke hond op straat.
-
Ik ontmoet een nieuwe vriend op de kickboksschool.
-
Ik geniet van de zon op mijn gezicht terwijl ik naar kickboksen fiets.
-
Ik zie een filmposter hangen en besluit naar de film te gaan.
Al deze dingen zouden nooit zijn gebeurd als ik thuis was gebleven. En dit is precies het gevaar van gedachten. Gedachten kunnen alleen denken in dingen die ze al kennen, maar ze weten niet wat ze niet weten. En dat is dus alles daarbuiten.
Dus ben ik lekker naar kickboksen gegaan, en weet je wat? De les ging inderdaad slecht. Maar ik ontdekte wel dat mijn conditie goed was, en ik zag een leuk meisje op straat. Het was dus toch een goed idee om te gaan.
Consciousness is the natural counterpart to AI. And it’s also much more fun. You can adjust your image of what reality is until you look at the world in the way you want. For me, it’s now a loving, peaceful place, with the occasional fight (with myself). But be careful: if you stop paying attention, it can quickly shift again. That’s why you need to sit down with it from time to time—throw out certain thoughts and bring in new ones. Say goodbye to old ideas.
It all started when I discovered that you can make your thoughts visible within yourself.
Suppressing emotions, or not speaking out when you want to say something, is a mechanical act in your body. It’s like bending your knee the wrong way.
Modern psychiatry is the equivalent of hitting your own knee with a hammer, and the doctor saying, “I see there’s something wrong with your knee.” The observation isn’t wrong, but the underlying cause isn’t visible. If you don’t stop the bleeding, you end up with an endless list of psychiatric diseases.
There’s also a big fundamental problem: people (like I did myself) who suppress their own emotions for too long start to believe they have brain diseases, which is like a double hit. For most people, there’s nothing actually wrong with them.
Like you talk to somebody else. Doesn’t have to be me.
Feeling both feet at the same time.
Do you feel the inside of your body?
The Art of Living
Sometimes it’s Buddhism, sometimes religion, sometimes science, sometimes working out, sometimes nothing, sometimes moments of silence — that’s the art of living.